In deze rubriek wordt in twee subrubrieken 'Opsporingsmiddelen en meetapparatuur' en 'Vuurleidingstoestellen' al het materiaal getoond dat bij de luchtdoelartillerie voor dit onderwerp is gebruikt.

1. Opsporing

De maatregelen om doelen op te sporen zijn in de loop der jaren in aantal en omvang toegenomen.

In de beginjaren was doelopsporing op de lokatie van de luchtverdediging met het blote oog het enige middel. Er werd flink geëxpirimenteerd. Men begon met de originele veldkijker maar daar werden al snel enkele hulpmiddelen aan vastgemaakt.

Omdat er steeds meer vliegtuigen werden ontwikkeld die ook steeds sneller vlogen was een vroege opsporing van groot belang. Om die reden werd dan ook al snel het luistertoestel, het zoeklicht en de radar ontwikkeld.

Elevatie (doelhoek) meting

Luchtwachter met kijker

Luistertoestel

Zoeklicht

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werden voor zowel de landstrijdkrachten als de luchtmacht en marine diverse radarsystemen ontwikkeld.

Radar AN/TPS-1

In de latere jaren kwamen de electro/optische opsporingsmiddelen daarbij.

Koersvolger F90

Herkennen van luchtdoelen was een kwestie van nationaliteitskenmerken, later kwamen daar gedragsherkenning (wat doet het vliegtuig) en electronische herkenning (Identificatie Vriend of Vijand, IVV) bij.

Nationaliteitskenmerken

Om naar het fotoalbum te gaan: klik hier . . . .

Bron fotomateriaal: Archief HCGLVD